Íslenskar geitur takk!

Okkur ber skylda til þess að vernda íslenska geitakynið okkar sem að líkindum er einstakt í heiminum.  Vona að ég verði ekki sakaður um rasisma vegna þessa eins og þegar ég bloggaði um íslensku kýrnar í pistlinum "Íslenskar beljur takk". 

Það var mikið líffræðilegt og menningarsögulegt slys þegar geitahjörðinni var slátrað á dögunum.

Við eigum að vernda og viðhalda íslenska húsdýrastofna sem ættir sínar eiga að rekja til landnámshúsdýra.  Íslenski geitastofnin hefur lifað af við erfiðar aðstæður á Íslandi í 1100 ár - staðið af sér harðindi og plágur - en nú gæti íslenska geitin fallið í nútímaplágu - vellauðugum, sinnulausum nútímamanninum!

Íslenski hesturinn og hundurinn er í tryggri stöðu - þótt íslenski hundurinn hafi á tímabili verði í hættu. Geiturnar eru í mikilli hættu - sem og íslensku hænurnar.

Þá eru háværar raddir um að skipta eigi út íslenska kúakyninu - sem yrði stórslys. Við það stend ég þótt mér sé fyrir það brigslað að vera rasisti!

Vilja að ríkið aðstoði geitabændur

Athugasemdir

[Stína (IP-tala skráð) 9.12.2007 kl. 14:57]

Ég er sammála með geiturnar , það var stórslys að slátra hópnum um daginn. Geitur eru vænstu dýr og hafa margt gott til brunns að bera - ef svo má segja. Faðir minn lifði á geitamjólk þegar hann var snáði og varð hinn hraustasti maður og er enn þótt kominn sé hátt á áttræðisaldur. Nú svo er ullin af þeim frábær til ýmissa handverka og leðrið gott  svo maður kryfji nú greyin. Þá eru auðvitað geitaostarnir algjört sælgæti og svo eru geitur , sérstaklega kiðlingar , bara svo svakalega sætar ! Hlúum að geitum og eflum geitabændur .

[Granni (IP-tala skráð) 9.12.2007 kl. 16:29]

Þetta með slátrunina á geitunum þarna um daginn er STÆÐSTA gerræði sem framkvæmt hefur veruið frá því að land byggðist. Geitur eru til margs nytsamlegar en því miður þá hefur meim fækkað verulega undanfarin ár. Það þarf að vermda þennan stofn og hlú að þeim bændum sem eiga geitur á voru landi. Stofn þessi er einstakur. Mjólkin góð,ostarnir góðir og tala nú ekki um kjötið.....það er sælgæti. Hugsandi til þess að maður á þó nokkuð af því í frystinum.Maður ver bæði reiður og sár er maður frétti af þessari slátrun þarna um daginn. Það hafa verið geitur hér í 1100 ár og það hefur ALDREI komið sauðfjár veikir í geitur hverjar sem þessar pestir nefnast.Og sínir þetta algera vankunnáttu í þessum dýralækni (ef lækni skal kalla) að fara svona offörum.Það veit ég fyrir víst að það voru margir sem vildu fá geitur þarna en fengu ekki....því miður út að því að þarna ver dýralæknir eða þannig sem ekki veit neitt um skepnur held ég og ætti að snúa sér að einhverju allt öðru en svona málum.

Kveðja frá syni geita bónda norður í landi

Granni

[Gulli (IP-tala skráð) 9.12.2007 kl. 21:03]

Ég verð að játa að ég er ekki mikill aðdáandi verndunar verndunarinnar vegna en á móti kemur líka að ég hafði ekki minnsta grun um að til væri íslenskur geitastofn fyrr en ég las þetta. En ef fólk vill bjarga þessum stofni og einungis 400 dýr eru eftir, dugar það? Verður ekki að safna öllum dýrunum á einn stað svo þetta drepist nú ekki úr innræktun?

[Brjánn Guðjónsson, 10.12.2007 kl. 09:14]

meee

[Sigurður Hreiðar, 10.12.2007 kl. 10:35]

Þrátt fyrir hótfyndni sumra hér að ofan ætla ég ekki að stilla mig um að setja hér inn part af bloggi mínu um sama mál fyrir nokkrum dögum:

„Geitakjöt er eitthver besta kjöt sem ég hef smakkað, hvort heldur er nýtt eða reykt. Fíngert, og fitulaust, bragðmikið og bragðljúft. Mér hefur oft orðið hugsað til þess hvort ekki væri hægt að framleiða það og markaðssetja sem sælkera- heilsufæði og jafnvel verðleggja nokkuð hærra en kindakjöt.

Ekki hafa öll bú mjólkur- eða sauðfjárkvóta, eða hafa burði til að vera með meira búfé heldur en kvótinn segir til um.

Hvernig væri að bæta það upp með geitum? Þær eru ekki kvótabundnar, að ég best veit.“

Sem sagt: það er þess virði að hugsa um geitarækt í alvöru.