Seðlabankinn samur við sig - pólitískari enn nokkru sinni

Seðlabankinn er samur við sig. Pólitískur.

Þetta er ekki "kostnaður" í venjulegum skilningi þess orðs. Þetta er niðurfelling - sem kostar ríkið ekkert. Þetta er niðurfærsla sem tryggir betur stöðu kröfuhafa en ef niðurfellingin verður stjórnlaus - það er hún verði í formi gjaldþrotahrinu sem er fyrirsjáanleg ef niðurfærsluleiðin verður ekki farin.

Kostnaður við fjöldagjaldþrotin munu hins vegar falla á ríkið í meira mæli en niðurfærslan - og að líkindum enn meira á kröfuhafana - auk þess sem slík gjaldþrotahrina mun éta upp eignir þeirra landsmanna sem þó geta staðið undir lánunum sínum vegna hruns á fasteignaverði - fasteignir enn stærri hluta verður yfirveðsettur.

Til viðbótar þá mun kostnaður við að koma efnahagslífinu aftur af stað að líkindum verða miklu meiri ef niðurfærsluleiðin verður ekki farin - því hluti niðurfærsluleiðarinnar felst í að losa um fé til runnið geti til endurreisnar atvinnulífsins. En það vill Seðlabankinn greinilega ekki. Allavega tekur hann ekki æþann þáttinn inn í jöfnuna.

Hvernig væri að Seðlabankaliðið lyftu hausnum upp úr klofinu og horfi yfir sviðið í heild og þaðan til framtíðar?

... og svona að lokum. Ætli tímasetningin hjá Seðlabankanum - beint inn í landsfund Samfylkingar sé tilviljun?

Ónei.

Seðlabankinn er enn flokkspólitískari en hann var!

Nú er það bara norskur smákrati sem leiðir pólitíkina fyrir hönd Samfylkingarinnar og ríkisstjórnarinnar - í stað Davíðs Oddssonar áður.

Niðurfelling skulda óhagkvæm

Stólarnir voru bara svo freistandi fyrir Samfylkingarfólk

Það er einfalt af hverju Samfylkingin gerði ekki afdráttarlausar kröfur um breytingar á stjórnkerfinu. Samfylking vildi ekki breytingu á stjórnkerfinu í sjálfu sér heldur einungis að setja Samfylkingarfólk í þá stóla sem fyrir voru.

Núverandi forsætisráðherra gekk meira segja svo langt að hún braut lög þegar hún setti mann af til að koma Samfylkingarmanni í stólinn!

Ingibjörg Sólrún gekk líka dálítið langt í einkavinavæðingunni í utanríkisráðuneytinu.

Það er auðvelt að koma núna og segja - við hefðum átt - en það er bara of seint!

Átti að gera skýrari kröfur

20% leiðréttingarleið Framsóknar eina vitið

20% leiðréttingarleið Framsóknarflokksins er eina vitið. Hún byggir á jafnræði, hún er mjög vel framkvæmanleg, hún er ekki dýr - þótt kratarnir haldi slíku fram algerlega órökstutt - og leiðin kemur atvinnulífinu aftur af stað.

Annars er það með ólíkindum að 20% leiðréttingarleið Framsóknar sé í Mogganum sífelld tengd Tryggva Þór Herbertssyni - en ekki Sigmundi Davíð Gunnlaugssyni formanni Framsóknar sem setti hugmyndina fram með 17 öðrum skynsamlegum tillögum um aðgerðir í efnahagsmálum.

Þá er það einnig sérstakt að blaðamenn biðja kratana aldrei um rökstuðning þegar þeir staðhæfa að kostnaður við 20% leiðréttingarleið Framsóknar sé dýr fyrir ríkið. Það er hreinlega rangt hjá krötunum - enda hafa þeir aldrei þurft að færa rök fyrir upphrópunum.

Reyndar er athyglsivert hvað formaður Samfylkingarinnar teygir sig langt til að gagnrýna - án rökstuðnings - tillögur Sigmundar Davíðs og Framsóknarflokksins. Nú síðast í ræðu sinni á þingi ASÍ þar sem hún - ásamt Gylfa Arnbjörnssyni forseta ASÍ og stuðningsmanni Samfylkingarinnar - voru að pirrast út í Framsókn og Framsóknarfólk.

Er „Leiðrétting“ lausnin?

Óskrifuð regla Gylfa brot á vinnulöggjöfinni

Gylfi Arnbjörnsson á að viðurkenna að hann hafi fundið upp nýja óskrifaða reglu hjá ASÍ: Framsóknarmenn í framboði skulu hætta hjá ASÍ.

Sú regla gengur reyndar gegn 4. gr. vinnulöggjafarinnar:

 Atvinnurekendum, verkstjórum og öðrum trúnaðarmönnum atvinnurekenda er óheimilt að reyna að hafa áhrif á stjórnmálaskoðanir verkamanna sinna, afstöðu þeirra og afskipti af stéttar- eða stjórnmálafélögum eða vinnudeilum með:
   a. uppsögn úr vinnu eða hótunum um slíka uppsögn,
   b. fjárgreiðslum, loforðum um hagnað eða neitunum á réttmætum greiðslum.

Gylfi ætti því að hætta með þessa reglu.

Þá á Gylfi að sjá sóma sinn í að biðja Vigdísi Hauksdóttur opinberlega afsökunar á frumhlaupi sínu og og broti á vinnulöggjöfinni - vinnulöggjöf sem verkalýðshreyfingin hefur barist fyrir með svita, blóði og tárum gegnum áratugina.

Óskrifuð regla ASÍ