Hef trú á Kötu!

Ég hef trú á Kötu í þessu verkefni.

Langar að vita hvort varaformaður Samfylkingar ætlar að halda áfram að skrópa í borgarstjórn og borgarráði meðan hann vinnur að þessu verkefni - eða hvort hann ætlar að segja sig frá borgarmálunum á meðan. Ef það er þá einhver alvara á bak við þetta annars ágæta verkefni ríkisstjórnarinnar.

Hugheilar óskir mína með verkefninu!

Finnst reyndar skemmtilegt að fjölmiðlafulltrúinn Dagur B. hafi valið hugtakið 20!

Greinileg duld með 20% afskriftum Framsóknar fyrir heimilin í landinu sem Samfylkingin hafnaði!

Jafngreinilegur mótleikur gegn Árna Páli sem hefur tekið forystuna í Samfylkingunni í raunhæfum umbótarverkefnum og ábyrgð í fjölmörgum verkefnum!

Ísland skipi sér á ný í fremstu röð

Skekkir niðurgreiðsla ríkisins samanburð á stúdentaíbúðum?

Ólíkt öllum öðrum stúdentaíbúðum þá var stofnkostnaður íbúða Keilis langt undir stofnkostnaði annarra stúdentaíbúða. Ástæða þess var að Keilis íbúðirnar komu á markað á niðursettur verði - enda löngu byggðar - á meðan aðrir stúdentagarðar voru að byggja nýjar íbúðir á alt of háum verðum ársins 2004 - 2008.

Ríkið ákvað þannig óbeint að niðurgreiða íbúðir Keilis.

Ég veit að Keilismenn hafa staðið sig með eindæmum verl í uppbyggingu mikilvægs skólastarfs þar. Málið snýst ekki um það.

En nú þegar verið er að endurskoða háskólastar ALLS staðar á landinu - þá verður að jafna aðstöðu hvað búsetu varðar.

Ég mæli með því að ríkisstjóður feli Íbúðalánasjóði að taka yfir rekstur ALLRA stúdentaíbúða  - jafni húsaleigu yfir allt landið á slíkum íbúðum út frá heildarkostnaði leiguíbúðalána til stúdentaíbúða - og tryggi þannig jafnræði í húsnæðismálum allra háskóla á Íslandi.

Það er jafnaðarmennska og réttlæti!

Ódýrast að leigja hjá Keili

Steingrímur J. stendur sig vel!!!

Mér finnst Steingrímur J. standa sig vel! Ég er afar oft ósammála honum en mér finnst hann samt standa sig afar vel. Steingrímur hefur tekið hvern skaflinn á fætur öðrum fyrir hönd ríkisstjórnarinnar. Hann er nánast í hugum almennings forsætisráðherra landsins - óháð því hvort fólk er sammála honum eða ekki.

Með fullri virðingu fyrir Jóhönnu - sem gerir það sem hún getur í erfiðum aðstæðum - þá er það Steingrímur sem stendur keikur eins og forsætisráðherra á að vera - í baráttunni við allt og alla. Enda erfið mál að verja - og mikið af mistökum í gangi.

Mistökum sem Steingrímur hefur ekki staðið fyrir  - en tekur á sig engu að síður. Ekki hvað síst í IceSave.

Reyndar er það dálítið sérkennilegt að það er Steingrímur sem tekur öll höggin - ekki Samfylkingin - sem þó á mjög stóran þátt í klúðrinu í ríkisstjórn Sjálfstæðisflokks og Samfylkingar. Skelfileg klúður sem eiga stóran þátt í núverandi stöðu!

Já, ég veit að Framsókn á hlut að máli - en ber þó ekki jafn mikla ábyrgð og Sjálfstæðisflokkur og Samfylking!

Ekki heldur gleyma að Framsókn gerði upp við fortíðina - en Samfylkingin ekki. Þvert á móti er leiðtogi Samfylkingarinnar ráðherra í fyrri ríkisstjórn sem ætti að bera ábyrgð á störfum hennar - ekki hvað sísts vegna þess að þessi ráðherra átti stóran hlut í harakiri fjárlögum Samfylkingar og Sjálfstæðisflokks haustið 2007!!!

En Steingrímur tekur höggið af Samfylkingunni af fullkominni karlmennsku. Hann nánast beitir þingmenn sína harðneskju til að ná fram áætlunum sínum. Áætlunum sem ég er fullviss um að Steingrímur telur að séu réttar og bestar fyrir land og þjóð - þótt ég sé honum ósammála.

Steingrímur er að standa sig vel. Þótt ég sé ósammála honum. Það verður ekki af honum tekið. Vonandi hefur hann rétt fyrir sér - og ég rangt - en ég efast dolítið um það.

PS.

Það er greinilega draugur í tölvunni minni núna. Kannske því ég er að hrósa vini mínum Steingrími J. Er að skrifa í þriðja skipti þennan pistil - er búinn að missa hann út tvisvar vegna einhvers flökts í tölvunni. Vista því pistilinn reglulega - því ég ÆTLA að hrósa Steingrími - því hann hefur staðið sig vel.

Ekki minnst á lögfræðikostnað

Með fullri virðingu fyrir vini mínum Össuri Skarphéðinssyni utanríkisráðherra þá hef ég bent á að farsælast sé að skipa sérstakan ráðherra Evrópumála til þess að halda utan aðildarviðræður við Evrópusambandið. Aðildarviðræður er það sérstakt, mikið og stórt mál sem snertir öll svið íslensks samfélags og stjórnsýslu að það kallar á sérstakt ad hoc ráðherraembætti - en slík ráðherraembætti þekkjast um sértæk verkefni til dæmis á Norðurlöndunum.

Auðvita á utanríkisráðherra að leika mikilvægt hlutverk í aðildarviðræðunum þótt stofnað verði sérstakt ráðherraembætti Evrópumála.

Ég hef einnig bent á að Jón Sigurðsson væri líklega einna hæfastur til þess að gegna slíku embætti.

Til að fá innsýn í afstöðu Jóns til aðildarviðræðna tek ég mér það bessaleyfi að birta eftirfarandi grein sem birtist sem leiðari í Fréttablaðinu í dag:

"Við björgum okkur sjálf

Það voru mikilvæg söguleg tímamót þegar Alþingi samþykkti að fela ríkisstjórninni að leita eftir fullri aðild Íslands að Evrópusambandinu. En hér er þó aðeins um áfanga að ræða og úrslit málsins enn alveg óráðin.

Aðildarumsókn Íslands er ekki skammtímamál. Hún er alhliða stefnuyfirlýsing íslensku þjóðarinnar til langrar framtíðar. Það er hættulegur misskilningur að málið tengist sérstaklega tímabundnum erfiðleikum - eins og t.d. hruni íslensku bankanna. Tillögur um aðild voru fyrir löngu komnar fram og deilur hafa lengi staðið um málið.

Íslendingar sækjast eftir fullri aðild að Evrópusambandinu til þess að ljúka löngu aðlögunarferli sem þegar hefur fært þjóðinni margvíslegar framfarir. En Íslendingar eru núna annars flokks aðildarþjóð Evrópusambandsins, auka-land, háð fylgiríki.

Við óskum þess að verða fullgild þátttökuþjóð, fullvalda aðildarríki. Við Íslendingar teljum enga aðra tilhögun geta til langframa hentað eða fullnægt óskum okkar, hagsmunum okkar og þjóðarmetnaði okkar sem sjálfstæðrar þjóðar. Frjáls þjóð gerir slíka kröfu til sjálfrar sín og til annarra.

Það er beinlínis óviðeigandi og stórhættulegt að tengja aðildarumsóknina við einhver styrkja-, sníkju- eða kröfugerðarviðhorf. Það er alveg villandi að festa umsóknina við einhverjar kröfur eða drauma um að losna undan óhjákvæmilegum og beinum kostnaði af efnahagsógöngum eða af sjálfsögðu erfiði við að byggja aftur upp eigið fjármálakerfi.

Fjármálakerfið á ekki aðeins að mæta fjárhagslegum og efnahagslegum kröfum heldur á það líka að fullnægja stolti þjóðarinnar af því að bera sjálf sínar byrðar og eiga sjálf heiðurinn af eigin afrekum og árangri.

Íslendingar ganga ekki í Evrópusambandið til þess að SÆKJA einvörðungu heldur ekki síður til að FÆRA þar fram sinn skerf. Við erum fullgild evrópsk menningar- og lýðræðisþjóð og hegðum okkur samkvæmt því. Við ryðjum okkur til rúms í samræmi við það. Í því efni varðar meira um ýmislegt annað en peninga eða fjárhag. Við viljum engar ölmusur.

Um leið styrkjum við menningu og fullveldi Íslands í hópi þjóðanna í sterkum þjóðræknisanda. Innan Evrópusambandsins mætum við mörgum öðrum þjóðum sem fylgja sömu stefnumiðum, hver þjóð fyrir sig. Þar eigum við marga stolta samherja. Þar eru Írar og Skotar, Finnar og Eistar, Lettar og Litháar, Tékkar og Slóvakar, Maltverjar, Ungverjar og Slóvenar meðal annarra. Þar eru Álendingar, Azoreyingar, Sikileyingar, Kýpverjar og Korsíkumenn, Baskar og Bretónar, Kanaríeyingar og Katalóníumenn - auk fleiri minnihlutaþjóða og þjóðarbrota.

Umsókn um aðild að Evrópusambandinu verður að bera fram í samræmi við þessi sjónarmið. Andstæðingar aðildar reyna að tengja hana við uppgjöf fullveldis og þjóðernis og brotthvarf frá þjóðrækni og þjóðarmetnaði. Þeir reyna í áróðri að spyrða hana saman við einhvers konar sníkjuhugsun og vesaldóm. Slíkt munu Íslendingar aldrei samþykkja í þjóðaratkvæðagreiðslu.

Þátttaka, samstarf og samvinna eru öllum til góðs. En engir útlendingar bjarga okkur - og eiga ekki að reyna það. Það gerum við sjálf."

Umsókn Íslands um ESB bíður afgreiðslu