Krefjumst virðingar fyrir manneskjunni sem einstaklingi!

Ingibjörg Sólrún á heiður skilið fyrir viðbrögð sín gagnvart bandarískum stjórnvöldum í kjölfar ómannúðlegrar framkomu bandarískra landamæravarða gagnvart íslenskum ríkisborgara. Við eigum ekki að láta bjóða okkur framkomu af þessu tagi.

En við eigum reyndar að ganga lengra en þetta með Ingibjörgu Sólrúnu í fararbroddi.

Við eigum ekki að sitja þegjandi hjá þegar við horfum upp á framkomu bandarískra stjórnvalda td. gagnvart föngum í Guantanamo og gagnvart íröskum ríkisborgurum sem niðurlægðir hafa verið í fangelsum bandaríska hersins í Írak.

Við eigum heldur ekki að sitja þegjandi gagnvart öðrum ríkjum sem telja sig yfir mannréttindi hafin þegar þeim hentar. Þá skiptir ekki máli hvort ríkið heitir Bandaríki Norður Ameríku, Kína, Rússland, Saudi Arabía eða Ísrael!  Við eigum að halda á lofti kröfunni um að stjórnvöld alls staðar í heiminum umgangist meðborgara sína af virðingu - óháð meintum lögbrotum þeirra.

Og að sjálfsögðu eigum við að gera þá kröfu til okkar sjálfra. Ekki viss um að við stöndum okkur alltaf allt of vel á þessu sviði ...

Mun krefjast afsökunarbeiðni

Vextir ÍLS nálgast hávaxtastigið 2000-2001

Þótt enn sé langt í það að vextir íbúðalána Íbúðalánasjóðs nái þeim okurraunvöxtum sem tíðkuðust í húsbréfakerfinu á árunum 1990-1993 þegar þeir voru iðulega um 7,5% og náðu reyndar 9,5% 1991, þá er vaxtastigið að nálgast hina háu raunvexti sem ríktu í húsbréfakerfinu frá miðju ári 2000 fram á mitt ár 2001. Þá fóru vextirnir reyndar yfir 6% en eru ekki "nema" 5,75% í dag.

Reyndar eru vextir Íbúðalánasjóðs töluvert undir vaxtastigi bankanna í dag og langt undir þeim vöxtum sem bankarnir buðu viðskiptavinum sínum áður en þeir snarlækkuðu vexti haustið 2004 og settu efnahagslífið á hvolf.

Margir hafa ekki áttað sig á því hve háir raunvextir íbúðalána voru oft á tíðum í húsbréfakerfinu. Ástæðan er eðli húsbréfakerfisins sem lagt var af sumarið 2004. 

Húsbréfin báru fasta vexti, en raunverulegir vextir komu fram í afföllum - eða yfirverði - á hverjum tíma fyrir sig. Afföllin voru ekkert annað en fyrirframvaxtagreiðsla á mismuni fastra vaxta húsbréfanna - lengst af 5,1% - og raunvöxtum sem birtust í ávöxtunarkröfunni - sem oft var á bilinu 5,5% - 6,05% - og var reyndar 7,6% í upphafi þess tímabils sem meðfylgjandi tafla sýnir.

Íbúðalánasjóður hækkar vexti